kausapin ang sarili....

may mga pagkakataon ng gusto mong takasan ang lungkot... pero hindi mo alam kung paano gawin yun...

gusto mong matulog, pero hindi ka makatulog.. gising na gising ang diwa mo...

kung ano-ano naiisip mo na mas nakakagulo pa ng utak moh...

mahirap naman mag-assume. mahirap mag-pretend na OK ka lang sa sarili moh...

ang galing mo pa ngang magpaka-plastik sa sarili mo minsan kasi kapag may kaharap kang iba, ang saya-saya moh... pero kapag mag-isa ka na uli sa kwarto at wala ng kausap, dun mo gustong ilabas ang lahat ng sama ng loob moh...

totoo, dba??...

ang hirap pala ng ganun.. para kang baliw. sira ulo. tanga in short.

kahit daanin mo sa soundtrip at sa movie marathon, kapag natapos ang tugtog at natapos na ang palabas, balik ka uli sa normal.

tutunganga ka na naman... nagpapalipas ng oras..

eh mabagal ang takbo ang oras, ano ngayon gagawin mo?

WALA!

walang kang magawa eh...

gusto mong maging busy pero di mo din alam kung ano pwede mong pagkaabalahan...

kaya eto, kausap ang sarili... =(