Buhay sa likod ng Kamera

Dahil sa napapalapit na pagbabalik ng bahay ni kuya sa TV, at dahil sa nasimulan kong post about sa experience ko na isa akong artista sa Bahay ni Kuya (wag ka ng kumontra hehe) eto at nabasa ko ang post ni mareng Jhengpot about sa Pinoy Big Blogger. Ang ganda ng pagkakakwento nya kahit mukang masama na naman ang image ko base sa experience nya.. hehehe... JOke. (kung gusto nyo pang malaman ang ibang random facts about sakin, check nyo lang ito - Random facts)

Dumating talaga sa point na gusto kong makasali sa PBB. Hindi ko lang itinuloy dahil kung anu-ano na namang salita at sermon ang maririnig ko from my parents kapag tinuloy ko. Mag-aral na lang daw ako nung mga panahong iyon. Hindi ko na alam kung kelan nag-start ang PBB dito sa pinas kaya hindi ko na din alam kung anong year ako nun sa college. Basta ang naalala ko lang, nung mga panahong naghahanap kami ng pwedeng mapag-OJT-han, nagpunta kami sa ABS-CBN para mag-aapply. At dahil andun na din naman kami sa may Mother Ignacia at Timog Ave, dumaan na din kami ng GMA7 at syempre sa Pinoy Big Brother House....

laitin mo ako sige lang! ahaha

May kaliitan lang ang bahay ni kuya kung ito'y titignan mo lang sa labas. Tahimik na parang walang tao sa loob, may mga guard lang na nakabantay syempre. Malaki lang talaga ang nagagawang enhancement ng camera effects kaya mukang napakalaki ng bahay sa TV tuwing eviction night. (pati studio ng Game KNB ay maliit lang, mukhang malaki lang sa TV) 

Sa larawan makikita ang pangit kong itsura nung kami'y naghahanap ng company for OJT. Haggardness to the max. Lakad marathon ang drama. At nung napadaan kami sa bahay ni kuya (ako, at 3 classmate kasama si EX), syempre kanya-kanyang hanap ng spot at sariling sikap na sa pagkuha ng picture. ahahahaha.... Nagpunta ata kami dito nung panahon nila Kim Chiu, so, nung PBB TEEN 1st edition, tama ba ako?... OO TEEN EDITION NGA YUN!

So ayun, I am now contented somehow kasi atleast kahit papaano, I was there in front of Kuya's house. Okay na sakin yun. Ang tunay na drama ng buhay ay wala sa likod ng mga camerang nakatutok sayo,... wala sa dami ng fans na sumusubaybay sayo,... at wala sa itsura ng tao.... kundi ang totoong drama ng buhay ay ang pang-araw-araw na kaganapan at pangyayari sa buhay moh. Ito ay kung papaano mo hinarap ang sarili mong problema, kung papaano ka nagpakatatag sa buhay.. kung papaano ka lumaban para ikaw ay mabuhay ng marangal at lumaking ng may sapat na kaalaman... Tayo ang tunay na artista ng ating buhay. Tayo lang at wala ng iba!